به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، حسن رنگرز درباره انتخاب علی اشکانی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان اظهار داشت: ابتدا به محمد بنا، خدا قوت و خسته نباشید میگویم. انصافاً او در 10 ماه گذشته، زمان کمی در اختیار داشت اما با کسب 2 مدال برنز، کار بسیار بزرگ و ارزشمندی انجام داد. البته جامعه کشتی هم علاقمند بودند که استمرار حضور بنا را در حوزه فنی در فاصله میان دو المپیک ببینند اما او مصلحت کار را در این دید که با فدراسیون، قطع همکاری کند. امیدوارم که در آیندهای نزدیک باز هم شاهد حضور بنا در فضای فنی باشیم. قطع به یقین خلأ وجود بنا همیشه احساس خواهد شد.
وی ادامه داد: به دوست عزیزم، علی اشکانی هم که از قهرمانان شایسته و تحصیلکرده ماست، تبریک میگویم. او توانمندی خود را در رده سنی نوجوانان نشان داد و بعد از 20 سال توانست این تیم را قهرمان جهان کند. البته قطعاً علی اشکانی کار دشواری در پیش خواهد داشت. ما و همه اهالی کشتی فرنگی وظیفه خود میدانیم که در روزهای پیش رو که روزهای سختی برای علی اشکانی در حوزه سرمربیگری تیم ملی کشتی فرنگی است، کمک حال او به هر شکل ممکن باشیم.
نایبرئیس پیشین فدراسیون کشتی تصریح کرد: امیدوارم این زمان به علی اشکانی داده شود تا بتواند منویات فکری و به نوعی مباحث فنی که در ذهنش وجود دارد را عملیاتی و پیادهسازی کند. به هر صورت اعضای شورای فنی هم که از بزرگان این رشته هستند، آمدند و با توجه به فضای موجود، گزینهای را انتخاب کردند. من فکر میکنم باید به علی اشکانی الزامات کسب نتیجه را داد. در واقع باید امکانات را به او داد و پس از آن طبیعتاً توقع پاسخگویی داشت.
مشاور پیشین وزیر ورزش و جوانان در مورد بحثی در مورد عدم تمایل او برای پذیرفتن سرمربیگری تیم ملی کشتی فرنگی ایران مطرح شد، گفت: من این موضوع را با همه احترامی که برای عزیزان قائل هستم، رد میکنم. چون خودم را سرباز ورزش کشورم میدانم. همه ما هر آن چیزی که داریم، از کشتی به دست آوردهایم. این آبرو و عزت را هر جایی که نیاز باشد بدون هیچگونه منت و با طیب خاطر در طبق اخلاص میگذاریم و برای کشتی هزینه میکنیم.
رنگرز در پایان خاطرنشان کرد: البته طبیعی است که برای فعالیت در حوزه فنی، شرایطی لازم است تا بتوانید با توجه به ابزار و امکانات موجود پاسخگوی نتایج باشید. بحث عدم تمایل به هیچ عنوان مطرح نبود و من برای خودم و برای بقیه عزیزان، جایگاه تیم ملی را جایگاه مقدسی میدانم. چون مربیگری در حوزه تیم ملی، افتخار بزرگی برای هر ورزشکار و قهرمانی است که خودش را مدیون مردم و آن رشته ورزشی میداند. به هر حال فرصت مغتنمی است و اینگونه نبود که من تمایلی برای سرمربیگری تیم ملی نداشته باشم.